Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Vinir og fjölskylda

Keðjubréf.

Reglulega gengur yfir heimsbyggðina keðjubréfaæði.  Það hefur gert það í áratugi.  Hér áður með venjulegum pósti.  Ég man eftir einhverjum tilgangi með sumum hér í gamla daga, senda servíettur, tyggjóplötu eða eitthvað til efsta nafnsins á listanum og senda svo nýtt eins bréf til 5 vina, fjarlægja efsta nafnið af listanum og setja sitt neðst.  Svo átti maður auðvitað að drukkna í servíettum eða tyggjói eða einhverju.  Ég hef slitið óteljandi svona keðjur, einhverjum tókst mér að halda áfram, en minnist þess ekki að hafa fengið svo mikið sem tyggjóbréf.

Í dag gengur þetta með email.  Póstur með einhverjum krúttlegum myndum, upphrópun um að þú hafir lent í snjóboltakeðjunni og allir sem hafa tekið þátt í henni hafa orðið fyrir einhverju ótrúlegu happi og hinar og þessar dæmisögur um þá sem slitu keðjuna og hafa lent í hræðilegum slysum eða eitthvað.  Geðslegt?  Krúttlegt?  Bara gaman að þessu?

Dæmi:

Angel Tag I'll just take it as a hint if I don't get this back. How many
people actually have 8 true friends? Hardly anyone I know! But some of us
have all right friends and good friends!!! You have been tagged by the
Friendship Angel Which means you are a great friend!! You will have good luck
for Two Years if you send this to 8 people or more and if it is sent back to
you then you know that you are a true friend..... You must send it in 5
minutes or your good luck will be broken!!!

Þetta dæmi er frekar pent.  Ég persónulega þoli ekki svona bréf og slít allar keðjur (heimurinn hefur ekki enn farist samt).  Frá upphafi til enda er gefið í skyn að annað hvort sé fólk svo ömurlegt að það eigi ekki vini eða séu ekki vinir vina sinna. 

  • Er það merki um góða vináttu að senda vini sínum hótanir um ævarandi hörmungar eða bölvanir ef hann sendi ekki ómerkilegt bréf út um allan heim?
  • Er það merki um góða vináttu að stimpla "vin" þinn fyrirfram sem falskan vin ef hann heldur ekki keðjunni áfram?  Því það eru bara góðir vinir sem fá svona bréf og fá þau aftur til baka.
  • Á fólk yfirleit 8-15 góða vini?  Ég persónulega kæri mig ekki um mikið fleiri en þessar 3 allra bestu vinkonur sem ég á, aðrir eru bara venjulegir vinir eða kunningjar.
  • Hvað með ónettengdu vini þína eru þeir þá aldrei alvöru vinir?   Því þeir fá aldrei svona óbrigðul merki um stórkostlega vináttu.

Svo er ömurleikinn falinn í sætum englamyndum, krúttlegum kettlingum, fiðrildum, blómum og smábörnum.  Það hlýtur að gera þessi ljótu bréf falleg er það ekki?  Hér á árum áður man ég ekki eftir þessum hótunum og bölvunum.  Þau settu heldur engin kerfi á annan endann.  Það getur gerst í dag.  Póstþjónum út um allan heim er oft drekkt í svona bulli og þetta er oft leið til að gera óskunda í netumferð.  Umferð verður hæg, diskar fyllast af mikilvægum englamyndum og svona.  Tími er tekinn sem hægt væri að nota í eitthvað uppbyggilegra.  Til dæmis hringja í vin og segja honum hvað það sé gaman að heyra í honum.  Wink

KittyAngelAð lokum er hérna krúttlegur kettlingsengill, sem þýðir að þú hefur verið klukkaður af bloggenglinum og ef þú setur ekki ummæli hjá 45 bloggvinum fyrir kl. 15:00 á morgun muntu þjást af ritstíflu og bloggtregðu í 4 vikur og það mun snjóa fram í júní á næsta ári, bara hjá þér.

LoL  Í alvöru!  Sendu vinum þínum frekar góða kveðju og slepptu bölvununum og hótununum, hver sem þú ert og svarar alltaf öllum keðjubréfum.


Matvendni.

Erfðaprinsinn elskulegur er með matvandari börnum sem ég hef fyrirhitt um ævina.  Hann slær undirritaðri (sem barni) við svo um munar.  Hann er alinn upp við nákvæmlega sömu reglur og systir hans, sem er alls ekki matvönd.  En vegna þess að ég man hvað mér fannst tiltekin fæða vond þegar ég var barn hef ég stundum fullan skilning á hvað honum finnst um tiltekinn mat.  En gikksháttur hans gengur samt út yfir allt.

Ég skil til dæmis alveg að hann vilji ekki fitu á kjöti og sitji löngum stundum við að skrapa hvert fitumólikúl frá kjötinu.  En það er hreinlega allt.  Hann borðar ekki sósur, sem mér finnst algert hneyksli komandi úr fjölskyldu sem gæti lifað á sósum.  Hann borðar ekki grænmeti, nema kartöflur og ferskar óeldaðar baunaspírur.  Hann borðar bara epli, appelsínur og banana úr ávaxtaríkinu og bara jarðarber og kirsuber úr berjaríkinu.  Hann getur alls ekki borðað banana ef það er komin smá arða af brúnum bletti á hýðið, skiptir þá engu þó bananinn sjálfur hafi ekki vott af misfellu. 

Þetta þýðir að oft erum við með fulla skápa af fínustu banönum sem eru á hraðbraut í ruslið.  Það gengur ekki, mér finnst hræðilegt að henda fullgóðum mat.  Svo hér hafa orðið til alls konar réttir með ávöxtum, sérstaklega banönum í.  Ofnbakaðir fiskréttir með eplum og banönum.  Við vitum ekki betri pizzur en með banana sem aukaálegg.  Muffins með banönum og fleiri ávöxtum og auðvitað bananabrauð.   Ég bakaði bananabrauð í gær.  Það er búið.  Alger unun að borða það heitt beint úr ofninum með vænni klípu af smjöri, sem bráðnar ofan í sneiðina.

Bananabrauð

3 dl hveiti
1½ dl sykur
1 tsk matarsódi
½ tsk salt
1 egg
3 bananar

Bananarnir eru stappaðir vel.  Öllum þurrefnum blandað saman í skál, egg og stappaðir bananar settir út í.  Hrært eins lítið og hægt er, bara nægilega til að blandist vel.  Deigið sett í smurt jólakökumót. 

Bakað við 180°C í 50 mínútur (blástursofn).

Hrikalega einfalt og gott, getur alveg gert venjulegan sunnudag að sérstökum sunnudegi.  Grin


Að bíða.

Þegar ég var lítil, svona sex ára eða svo fannst mér skriftin sem mamma skrifaði vera algert undur.  Ég var löngu orðin læs, en ég gat ekki lesið skriftina hennar.  Hún kallaði það skrifstafi.  Mér fannst þetta mikill leyndardómur og gat varla beðið eftir að verða fullorðin því þá myndi ég geta skrifað og lesið skrifstafi og talað útlensku.  Ég taldi að skrifstafir gætu jafnvel verið útlenska.

Ég sat oft löngum stundum og skrifaði frumsamda skrifstafi og var alveg sannfærð um að þegar ég yrði fullorðin myndi ég geta lesið alla spekina sem væri falin í skrifstöfunum mínum.  Mig minnir að við höfum farið að læra lykkjuskrift (þá var ekki kennd ítölsk stafagerð) um 10 ára.  Ég komst að því að ég hafði ekki skrifað neina speki þegar ég var sex ára og skrifstafir voru ekki útlenska.

Oft hef ég þurft að bíða um ævina og þá hef ég gjarnan bullað eitthvað á blað.  Núna er ég að bíða.  Ekki eftir að verða fullorðin, er ekki viss um að ég verði fullkomlega fullorðin nokkurn tíma.  Ekki eftir að skilja skrifstafi og útlensku, það er löngu komið.  Ég er að bíða eftir að verða amma aftur.  Nú er settur dagur liðinn og ekkert að gerast hjá dóttlunni.

Ég er búin að stinga upp á öllum ráðum sem mér dettur í hug: 

  • Rótsterkt kaffi  (hef aldrei haft trú á því, drakk rótsterkt kaffi í 9 mánuði með mín börn, þau komu samt eftir heila 9 mánuði)
  • Gönguferð (trúi því ekki, maður gengur alla meðgönguna)
  • Hláturskast (og reyni að finna alfyndnustu brandara sem til eru)
  • Stórhreingerningar
  • Slökun

Allt hefur reynst gagnslaust.  Nú hefst biðin fyrir alvöru.  Það gæti þýtt að maður færi jafnvel að yrkja.  Kannski einhver lumi á óbrigðulu ráði, sem er ekki heilsuspillandi?


Nauðgunarlyf á lyfjaskrá - af hverju?

Heiða nokkur hefur vakið athygli á því á blogginu sína að hún hafi kynnt sér svefnlyfið Flunitrazepam. Flestir kannast betur við Rohypnol eða nauðgunarlyfið en Flunitrazepam er sama lyfið undir öðru nafni.

Heiða skrifaði m.a.: 

''Þetta tiltekna svefnlyf hefur enga sérstöðu sem er til bóta fyrir þá sjúklinga sem þurfa á svefnlyfi að halda. Á markaðnum eru tugir svefnlyfja sem gagnast sjúklingum alveg jafn vel  og sem ekki hafa þá "kosti" sem nauðgarar sækjast í, þ.e. minnisleysi og almennt rænuleysi til að veita nauðgara mótspyrnu.

Augljósasti ''kostur'' lyfsins er að sjálfsögðu sá að nauðgarar geta verið nokkuð vissir um að  fórnarlambinu er nánast ómögulegt að kæra eða framfylgja kæru vegna þessa minnisleysis. Lyfið er stundum notað við dáleyðslu vegna þess að það er nánast hægt að fá fólk til að gera hvað sem er undir áhrifum þess.'' 

Á síðu Heiðu eru nánari og ítarlegri upplýsingar um lyfið og svör sem hún fékk frá Landlæknisembættinu í þessari ''könnunarferð'' sinni.

Þrátt fyrir að auðveldlega sé hægt að nota önnur lyf fyrir sjúklinga í stað Flunitrazepam, hefur lyfið ekki verið tekið út af lyfjaskrá.

Heiða hefur nú beðið okkur (bloggara) um aðstoð til að vekja athygli á málinu, með því að blogga um það og/eða senda Lyfjastofnun tölvupóst. Hann má vel vera saminn af ykkur sjálfum eða bara afrita textann hér undir:  

Svefnlyfið Flunitrazepam hefur enga jákvæða virkni fyrir þá sjúklinga sem neyta þess fram yfir þá tugi annara svefnlyfja sem eru á lyfjaskrá. Virka efnið í lyfinu hefur þó þau neikvæðu áhrif að af því skapast algjört minnisleysi og getuleysi til að greina umhverfi sitt. Þessi atriði hafa valdið því að lyfið hefur þann vafasama heiður að vera þekkt sem "nauðgunarlyf" (Date-Rape). Lengi hefur tíðkast, hér á landi sem annars staðar, að lauma því í drykki fólks til að ná fram áðurnefndu minnis- og getuleysi og ef allt fer samkvæmt áætlun fylgir nauðgun í kjölfarið. Það er nánast ógerlegt fyrir fórnarlamb þessa að kæra til lögreglu sökum minnisleysis. Árið 2006 var Flunitazepam ávísað í ríflega 11.000 skömmtum. Þar sem lyfið hefur enga sérstöðu til bóta fyrir þá sjúklinga sem nota það fer ég þess á leit að Flunitrazepam verði tekið af lyfjaskrá hér á landi hið snarasta.

Öryggi barnanna okkar sem og annarra ástvina hlýtur að vega þyngra en svo að nauðsyn teljist að hafa þetta hættulega lyf í umferð

------------------------------------------- 

Getur einhver upplýst mig/okkur/alla um af hverju í ósköpunum þessi lyf (Rohypnol og Flunitrazipam) er á lyfjaskrá þegar það hefur enga kosti umfram önnur svefnlyf en til nauðgana?  Af hverju var lyfið tekið til sölu á Íslandi yfir höfuð (það er nú langur ferill og fyrirhöfn að koma lyfi á lyfjaskrá á Íslandi)?

Ef einhvern langar til að spyrja hvort eigi þá ekki bara að banna öll svefnlyf þá er svarið:  Það á að banna öll lyf sem hafa sömu verkun og Rohypnol og Flunitrazipam.  Eins og marg oft hefur verið bent á þá eru til önnur svefnlyf sem hafa nákæmlega tilætlaða virkni fyrir þá sem þurfa að neyta svefnlyfja.


Reglusemi.

Þegar ég var ung og já bara allt fram á þennan dag hefur orðið reglusemi farið í taugarnar á mér.  Það hefur þó ekki gert mér neitt.  Ég er bara haldin upplýstum meðvituðum fordómum gagnvart því.  Þetta kemur til af því að orðinu hefur oft verið lævíslega beitt til að gera lítið úr fólki.

Í gegnum tíðina þegar ég hef rætt fólk sem eldra fólk í minni fjölskyldu þekkir ekki hefur oft hljómað setningin:  Er hann/hún ekki reglusöm/-samur?  Í uppreisnaranda unglingsáranna þegar maður var með ofvaxna réttlætiskennd og allur heimurinn á móti manni ákvað ég alltaf að verið væri að dylgja með það að hann eða hún væru ekki fínn pappír.  Þetta var nú bara ósköp sakleysisleg spurning og ekki ætlað að dylgja neitt.  En þessi upplifun unglingsáranna hefur einhvern veginn lifað í mér og mér er illa við þetta orð.

Ég hef nefnilega kynnst alls konar fólki gegnum tíðina.  Reglusömu fólki í þeirri merkingu sem eldra fólkið lagði í orðið:  drekkur ekki, reykir ekki, er stundvís, er í vinnu/skóla osfrv.  Sumt af þessu reglusama fólki hefur skort aðra kosti eins og sveigjanleika, umburðarlyndi, kímni og er leiðinlegt jafnvel illa innrætt.  Sumt ekki.

Ég hef líka kynnst fólki sem þetta sama eldra fólk mitt myndi kalla óreglusamt og fitja upp á trýnið:  drekkur (sumir í óhófi), reykir (sumir í óhófi), hefur mætt of seint og sumir hreinlega óstundvísir (óstundvísi pirrar mig reyndar), flestir hafa þó stundað vinnu eða skóla, en ég hef líka kynnst atvinnulausu fólki og það hefur ekkert með þessa reglusemi eða óreglusemi að gera.  Sumt af þessu óreglusama fólki hefur verið indælismanneskjur.  Þar stendur hnífurinn í kúnni, því þá finnst mér það ekki skipta máli hvort fólk drekkur rauðvín með matnum öðru hvoru, hvort það reykir eða hvort það hefur sofið yfir sig einu sinni eða tvisvar og finnst enginn hafa rétt á því að fitja upp á trýnið og afgreiða manneskjuna sem eitthvað síðri pappír.

Ég hef því átt það til að snúa upp á mig og snúa út úr og segja fólk afar reglusamt, t.d.: "Já hún Sigga er sko reglusöm og reykir alltaf eina sígarrettu á 2ja tíma fresti yfir vökutímann og fær sér alltaf rauðvín með matnum annan laugardag í mánuði þegar þau hjónin eiga rómantískan dag sér til heiðurs og fær sér alltaf í glas á árshátíðinni, sem hún mætir venjulega hálftíma of seint á." eða "Nei hann Lúlli er mjög óreglusamur og er afar óreglulegt og sjaldgæft að hann eigi jákvætt orð um náungann."

En líkast til er þetta allt saman ákaflega einfalt og ómerkilegt.  Ég nefnilega er afar reglusöm og fæ mér reglulega rauðvín með mat, reyki jafn og þétt yfir sólarhringinn mjög skipulega og er með eindæmum stundvís.  Greinilega finnst mér bara gefið í skyn að ég sé eitthvað gölluð þó ég um mig frá mér til mín hafi hreinlega ekki komið upp í umræðunni.  Svona er maður nú hégómlegur.


Aldrei féll henni verk úr hendi.

Stundum velti ég fyrir mér hvað muni verða skrifað um mann að manni gengnum (ef þá eitthvað).  Það var stundum sagt um myndarlegar húsmæður í gamla daga þegar þær voru horfnar á vit feðranna:  "Aldrei féll henni verk úr hendi".  Ég á ekki von á að það verði sagt um mig.  Manneskju sem tekur sér náttfatadag tvisvar sinnum í mánuði og dekrar við sína sérvisku á einn eða annan hátt.

Ég vil samt benda á að núna akkúrat er ég að sjóða rabarbarasultu og er alveg hrikalega húsleg og allt.  Í gær týndi ég ber og ef ég verð ekki búin að gúffa þeim öllum í mig á morgun eða hinn er hugsanlegt að ég geri líka sultu úr þeim.  Ekki nóg með það heldur snaraði ég fram rabarbara-rauðlauksmauki fyrir tengdó áðan og hún fór sæl heim með þessa tilraun (hennar hugmynd reyndar - útfærð af mér Cool ).

Svo ef fólk minnist haustdaga þegar það minnist mín getur það alveg skrifað í eftirmælin:  Aldrei féll henni verk úr hendi.  Grin  En nú ætla ég að koma sultunni í krukkur og fá mér brauð með smjöri og volgri sultu.  Happy


Að gautast.

Ætli það komi fyrir í lífi allra barna að búa sér til orð yfir hluti og/eða athafnir?  Ég man ekki eftir að börn vina minna eða ættingja hafi gert það.  Bæði mín börn gerðu það þó.  Dóttir mín notaði um tíma orðið "geitubattar" yfir badmintonspaða og talaði um að "geita" þegar við vorum að spila badminton.  Þá var hún 2-3 ára.  Hún fullyrti líka að vínber væru "hilbír". 

Sonur minn sem er töluvert yngri talaði um að "gemma" um það að bursta tennurnar.  Svo uxu þau úr grasi og heimatilbúnu orðin hurfu þegar þau fóru að ná vel upp fyrir grastoppana.  Nú er barnabarnið orðið þriggja ára og viti menn hann býr til orð þegar honum finnst hann vanta eitthvað í orðaforðann.

Í dag vorum við að leika að "tindátum" (þeir eru úr plasti í dag).  Þetta voru riddarar, á hestum, með sverð og lensur og voru skýr fyrirmæli frá guttanum að nú skyldi barist, sem í hans munni var að "gautast".  Amma reyndi að finna út hvað "gautast" þýddi og stakk upp á að þeir væru kannski að skylmast?  "Nei, gautast".  -"Eða berjast"?  - "Nei, við erum að gautast".  Ömmustrákur brosir fallega til ömmu.

-Nú jæja, eru þeir kannski að skjótast eitthvað?  Í því greiddi hann riddaranum hennar ömmu svakalegt högg, svo hann datt af baki og niður á gólf og svaraði því að bragði:  "Já, hann skjótist nið'rá gólf".  Amma mátti bjarga riddaranum sínum frá bráðri glötun á gólfinu og halda áfram að gautast, takk fyrir.

Gautast þýðir að berjast með riddurunum fínu og ekkert meira með það.  Það er samt greinilega ekkert annað orð sem nær nákvæmlega þessari merkingu, ekki berjast, skylmast, skjótast.  Þetta er bara algerlega sjálfstætt fínt orð.


Höfundur

krossgata
krossgata
Sérleg áhugamanneskja um krossgátur, þá sérstaklega sunnudagsgátu mbl.

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (29.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku:
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku:
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband